ميخواهم، به خانه باز گردم
به آن، پاک آشيانه باز گردم
منِ غربت نشين، طاقت ندارم
که دور از خانه خود، جان سپارم
کمی خاک وطن، سويم بياريد
در آن خاک عزيز، گورم گذاريد
چرا آزادگی، بر ما حرامست؟
چرا دينِ عرب، آزار جانست؟
چرا ايرانی از ميهن بدورست؟
چرا خاک وطن، غرقابِ خونست؟
چرا، بر قلبِ عاشق تير فشانند؟
چرا، پاسخ به عشق را مرگ دانند؟
ولی اکنون فَرا آمد زمانش
و ملت را کنون، باشد توانش
پرستوها، به کوچ آماده هستن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر